गुरुवार, २८ फेब्रुवारी, २००८

नाहि चिरा...नाहि पणती....

सौरभच नाहि चिरा...नाहि पणती.... वाचल आणी एकदम आठवल...मी १०वीत असतानाची गोष्ट आहे... करगील युध्द सुरु होत॥ शाळेत मग एक उपक्रम म्हुणुन आम्हा सगळ्यांना कोरे टपाल पत्र हातात दिली.. आणी सांगीतल की सैनिकांना पत्र लिहा.. सांगा आम्ही तुम्हाला विसरलो नाहीत... मला खरच नाही महीत इतर मुलींनी काय लिहल काय नाही.. पण मी खुप मनापासुन ते पत्र लिहल होत... नेमक काय लिहल हे नाहि आठवत.. पण लिहीताना डोळ्यात पाणी होत.. झाल.. ते पत्र कारगीलला जाउन पोहोचल... जशी सगळ्याची पत्र पोहचली... मग नंतर काही मुलींना त्या पत्राची उत्तर खुद्द सैनिकांकडुन आली... सगळी उत्तर औपचारीक होती... पण सैनिका कडुन पत्र? पेपरात छापुन सुध्धा आलेल.. मी जराशी हिरमुसले होते कारण माझ्या पत्राला कोणाचच उत्तर नव्हत मिळाल... तशि सगळ्यांना उत्तर नव्हती आली..पण.. तरीही... पण एक दिवस उजाडलाच पोस्टमन काकांनी मी शाळेत जाण्याच्या तयारीत असतानाच ते माझ्या हातात दिल... मला सुचतच नव्हत काय कराव... खुद्द एका सैनीकाने मला पत्र लिहल? काय असेल त्यात...? मग मी हळुवार्पणे ते आंतर्देशीय सैनिकी पत्र फोडल... आणी... पत्र वाचुन खुप भरुन आलेल...माझ पत्र कुण्या आर.के.पठानीया नावाच्या सैनिकाकडे पोहचल होत.. ते जणु माझ्याच पत्राची वाट बघत होते.. कारण ते बॉर्डरवर होते.. आणी पुढे वाचतील न वाचतील या शंकेत... त्यांच्या सख्या बहिणीच नाव होत स्नेहलता.. ते तिच्या पत्राची वाट बघत होते.. त्यांच्या सगळया अप्तिष्टांची पत्र त्यांना मिळाली होती फ़क्त बहिणीनेच पत्र पाठवल नव्हत आणी त्यांची ती लाडकी बहिण... पण ज्या वेळेस त्यांच्या हातात माझ पत्र पडल... त्यांना खुप समाधान मिळाल.. ते म्हणाले स्नेहा और स्नेहलता क्या फ़रक पडता है? त्यांनी त्या पत्रात बरच काही लिहल होत... पण सगळ्यातुन एकच जानवत होत ते म्हणजे त्यांना त्यांच्या बहिणीच पत्र मिळल याच समाधान.. मी सगळ नाही मंडु शकत... पण त्यांनी मला त्यॉहा पत्त आवर्जुन दिला होता... आणी बजावल होत... ये पत्त न किसीको देना अथवा फ़ाड देना... मला पत्राच उत्तर आल पण ते सगळ्यांपेक्शा वेगळ होत... माझ्या नकळत मला एक भाऊ मिळाला॥ तोही साधासुधा नाही तर सैनिक... त्या नंतर लगेचच राखी पौर्णीमा होती...मी राखी पाठवली... त्याचही उत्तर अगदि संक्षिप्त मिळाल॥ त्या मद्ये अस लिहल होत की ते मला ओवाळणी पाठवु शकत नाहीत कारण ते खुप वर होते॥ परतलो की पथवेन म्हणाले होते... पण अजुन मला माझी ओवळणी नाही मिळाली ना परत कुठल्याही पत्राच उत्तर...मी अजुन वाट बघतेय....
(मी पत्राबद्दल संक्षिप्तपणे नाही लिहु शकत॥ त्या बद्दल क्षमस्व।)


...स्नेहा

१० टिप्पण्या:

अनामित म्हणाले...

Really...
manapasun lihelelt patra pochylaa nantar ushiraa ka hoinaa tula allelaa pratisaad (UNoUPpcharik) kharach heavspad vat-too...
tya r. k. Pathaniyaa yani kelili tulnaa sudhaa....(snehalata sii..)
may be nantar kahi karnastav tya sainakalla tula uttar deta alle nasell...due to.( some reason like - transfer as we kno the soldier are not tend to live long time at a one place...)
these are the moment u treasured in ur memory right from the 10th its gr8...
though the soldier is not able to be in contact with u....he will always have the memories of U,
ur letter and rakhi...

hope some-or-other day..he will write something to u......

kharach.. tuzyaa sarkhii tuch ahhee

कोहम म्हणाले...

chaan

Jugal म्हणाले...

kahihi mhana tu lihitis phar chan bhan harapun lihilya sarkha vatatay...!!!!
pan ekach sangato ekkhdya goshtit
mansat kiva sanskarat tevadhach guntava
jyatun baher padana sahaj shakya hoil
nahitar natyancha aani shabdancha gunta houn jato

Jaswandi म्हणाले...

chhaan lihilays!
mazahi aaplya sainikanbarobarcha anubhav khup chhan ahe. mala himalayan trek madhe ase 6-7 "chacha" bhetale hote.. tyatla ekanshi khas maitri zali hoti. tuza blog vachun tyanchi athavan zali. halli kay lihu suchat nahiye ga.. pan thanx ek mast vishay dilays lihayla.. nakki lihaycha prayatn karen hyawar! :)

Sneha म्हणाले...

@ Anonymous धन्यवाद... पण माझ्यासरखी मीच असले तरी अजुन सामन्यच आहे... :(
@ कोहम धन्यवाद
@ जुगल.. अरे मी गुंतले नाही पण मनाच्या कुठल्याश्या कप्प्यात हे नात जपुन ठेवलय इतकच...
@ जास्वंदी थन्क्ष... तु लवकर लिही वाट बघतेय...

saurabh V म्हणाले...

chaan anubhav.

aga actually mal svat:la armed force madhye jayach hota. tyaveLi mazya navy madheel jijajinni mala ek patra paThavala hota. mazyakaDe tyachi prinT-out aahe paN dusara pan haravalay tyacha.

chaan lihila hota thoDakyat artha asa - saurah, koNi sangata athava tyanchi rahaNI avaDate mhanun tu sainyat jaNar asashil tar tu sainyat na gelelach bara karaN sainikachi svat:chi ashi jababdari asate. aaNI apalee jababdari gheNya itpat tu moTha zala aahes asa mala vaTatay. armed force ha atishay uttam option aahe paN sainikala jababdarya sambhaLatana sagaL jag visarav lagat, gharache saN-lagna-karya. anand-dukhache prasanga sagaL...sagaL. he jar shakya asel tar aaNI tarach tu sainik vhayacha vichar kar. baryachada tar ithe "baap" zalela sainik duuur kuTari apali jababdari paar paDat asato....apalya bayako-baLA pasun khup dur.



asa kahisa hota tyat.
aaNi shevaTchi oL haa tyachach anubhav hota. mazi tai jevha baLant zali tevha maza jiju andamn naval base var hota.

अनामित म्हणाले...
ब्लॉग प्रशासकाने ही टिप्पण्णी हटविली आहे.
Sneha म्हणाले...

@ Saurabh
are mala manapasun kahitari karanyachi echcha aahe pan hava to marg sapadala nahi... itarani chalun chalun bothat jhalelya valanavarun nahi jayach malaa... te fol tharalet asa naahi... pan kaahiitari vegal karayachii bhuk matra nakki aahe....
mi ithe he sagal kaa lihitey mahit naahii... pan jasa tula armyt javas vatal tasa mala kahitari vegal karanyachi echcha tadafadavatey....


@ ashish
thanx

Mahesh म्हणाले...

Really Nice Blog!!

http://mimarathicha.blogspot.com

अनामित म्हणाले...

Good post and this post helped me alot in my college assignement. Gratefulness you for your information.