..

कभी कभी लगता है
खुदकोही पेहेचानही ना दुँ
कौन है तू?
आयिने में देखकर पूछती भी हु
तब आयिना धुंदलासा नजर आता है
एक बुँद टपककर कहेती है
अब तू तो पराया मत कर..
...स्नेहा


कधीतरी स्वतःलाच ओळख द्याविशि वाटत नाही
कोण आहेस तू...
आरश्यात पाहुन स्वतःलाच विचारते मी
तेव्हा आरसाही पुसटसा दिसु लागतो..
एक अश्रु टपकतो अन् म्हणतो
आता तू तरी परक नको करु...

( जास्वनंदी आणि Mइ..मराठीत लिहीली बरं का?)

हे हे हे ही ही :P

हसण हसवण
मला जगायचय विदुषकाच जिणं

एक मुखवटा चढवायचाय पर्मनंटली
चिटकवायचाय चेहर्‍यावर
त्याचे रंग मात्र पक्के हवेत
कुठल्याच पाण्याने न पुसणारे
हसण हसवण
मला जगायचय विदुषकाच जिणं

तस सगळच मस्त नाट्यमय आहे..
फक्त तोच तोच चेहरा
मला अन् सगळ्यांनाच नकोसा झालाय
आता जरा वेगळा चेहरा हवाय
अजुन जगण्यासाठी...
हसण हसवण
मला जगायचय विदुषकाच जिणं

...स्नेहा