कभी कभी लगता है
खुदकोही पेहेचानही ना दुँ
कौन है तू?
आयिने में देखकर पूछती भी हु
तब आयिना धुंदलासा नजर आता है
एक बुँद टपककर कहेती है
अब तू तो पराया मत कर..
...स्नेहा
कधीतरी स्वतःलाच ओळख द्याविशि वाटत नाही
कोण आहेस तू...
आरश्यात पाहुन स्वतःलाच विचारते मी
तेव्हा आरसाही पुसटसा दिसु लागतो..
एक अश्रु टपकतो अन् म्हणतो
आता तू तरी परक नको करु...
( जास्वनंदी आणि Mइ..मराठीत लिहीली बरं का?)
८ टिप्पण्या:
Khupach surekh
he marathit lihi... jast changala vatel!
reminded me of the song frm Daddy,
"aainaa mujhse meri pehli si soorat maange"..
chhaan lihili aahes..
good poems...
mindblowing..
keep it up.
सुंदर कविता । पण हिंदी ची काळजी घे ।
खुद को ही
आईने में
खरच मराठीत छान वाटेल. good work
Good one :)
Talking of mirrors ............
"If you think Mona Lisa is stunning, you should look at my masterpiece.
.........................
..........
In the mirror", says God
टिप्पणी पोस्ट करा